عبدی: اصلاحات اقتصادی بدون افزایش اعتمادی عمومی ممکن نیست | قیمت بزنین پوست خربزه‌ای زیر پای دولت است که هر چه بگذرد لغزنده‌تر می‌شود

رویداد۲۴| عباس عبدی، تحلیلگر سیاسی در یادداشت امروز خود از ضرورت فاصله گرفتن مسئولان از پروتکل‌های ذهنی می‌گوید. وضعیت اقتصادی و مشخصا قیمت انرژی را مثال زده و آن را پوست خربزه‌ای زیر پای دولت می‌داند که هر چه می‌گذرد، لغزنده‌تر می‌شود.
این کارشناس سیاسی عدم امکان اصلاح قیمت انرژی را ناشی از پروتکل‌های ذهنی می‌داند که مسئولان نتوانسته‌اند از آن خلاص شوند. وی از افزایش قیمت بنزین دفاع نکرده و یا خواستار آن نیست، اما نبود اعتماد بین دولت و ملت را زمینه‌ساز عدم امکان تصمیم‌گیری‌های درست و متعارف و مبتنی بر عقل سلیم از سوی مسئولان می‌داند.
عبدی نوشته: «امکان هیچ نوع اصلاح سیاستی در امور اقتصادی وجود ندارد، مگر اینکه دو حالت از وفاق حل شود. اول وفاق درون حکومتی شکل بگیرد. در سه ماه گذشته گام‌هایی برای شکل‌گیری این نوع وفاق برداشته شده است ولی چند مانع وجود دارد. اول سرعت آن کم است. دوم اینکه از هر دو طرف در حال فشار آوردن به نقض آن هستند. سوم اینکه ایده وفاق در طرف ساختار رسمی متولی ندارد تا مانع مخالفان درون ساختاری آن شود. برخورد‌های تندرو‌های پایداری و برخی از روحانیون تربیون‌دار عامل تشدیدکننده توقف و شکست وفاق درون حکومتی هستند. مشکل دوم نیز عدم تسری وفاق به جامعه و با مردم است. باید پیش از هر چیز اعتماد مردم را جلب کرد. تداوم این ایده سخت است هر چند هیچ راه دیگری وجود ندارد. شیوه تامین وفاق با مردم هم روشن است.»
او در توضیح آورده است: «گر چه فیلترینگ از طریق فیلترشکن‌ها عملا حل شده است، ولی مثل زخمی است که هر روز و هر لحظه جلوی چشم مردم است و تبدیل به عامل مهمی در بدبینی مردم نسبت به صداقت و رفتار دولت شده است. مساله زنان ا‌گر چه در برگیری فیلترینگ را ندارد ولی عمق آن بسیار بیشتر است. تصویب محرمانه یک قانون و کوشش برای اجرایی کردن آن در حالی که می‌دانند چه عوارضی دارد، به طور قطع موجب افزایش بی‌اعتمادی میان طرفین می‌شود. مساله گزینش‌ها در همه ابعاد آن منشأ شکاف و بی‌اعتمادی است.
آقای پزشکیان و دوستان محترمی که به دولت رفته‌اند و معتقد هستم که عموم آنان با هدف تأمین خیر عمومی در این راه گام گذاشته‌اند باید پروتکل‌ها را کنار بگذارید؛ ولی آن دسته از پروتکل‌های ذهنی و فکری که حدود نیم قرن به اعماق جامعه و افکار مدیران رسوخ کرده است. با این پروتکل‌های ذهنی و رویکردی نمی‌توان هیچ گام موثری برداشت. باید فضای عمومی جامعه را به سوی اعتماد متقابل و امید به آینده رهنمون کرد.»